үр

и. 1. Әйләнә-тирә белән чагыштырганда биегрәк булган, сөзәкләнеп яки текәрәк менгән урын, калкулык 2. Нәр. б. югарыгы ягы урам буйлап үргә таба. Гомумән өске як башын үргә күтәрә 3. күч. Нин. б. эштә күтәрелеш, үсеш, уңыш яңа үрләр яулау 4. күч. рәв. ҮРГӘ – Артык озынга сүзен үргә җибәрде. ҮР КУЯНЫ – Кышын да, җәен дә йоны соры төстә була торган куян; рус. Русак. ҮР МЕНҮ (ТӨШҮ) – Үргә, тауга күтәрелү (төшү)